Palakasan

Sa bawat hampas ng bola at langitngit ng mga sapatos, makikita ang mga pawis na animo'y kristal na bumabagsak sa sahig. Tanda ito ng determinasyon at pagsisikap na iginugugol ng iilan sa iisang bagay. Sa ilalim ng init ng araw ay makikita ang alab ng kanilang dedikasyon upang mahasa ang kanilang murang kakayahan. Ganyan ang laro, grabeng pagsisikap, pagtitiyaga at pagpupursigi ang iginugugol ng mga manlalaro upang makarating sila sa rurok ng tagumpay.

Sa iilan, ang laro ang nagsisilbing pampalipas oras sa panahong binabagabag sila ng pagkabagot, sa iba naman, ito ang nagsisilbing tagapakita ng kanilang tunay na damdamin at kung sino talaga sila, meron din naman na itinuturing itong paraan upang ilabas nila ang kanilang mga saloobin at emosyon hindi nila maipakita sa normal na paraan.

Para sa akin, ang laro ang isa sa nagtuturo ng mga bagay na dapat nating isaalang-alang sa buhay, bukod sa marating ang tuktok ng tagumpay, tinuturuan din tayo nito kung papaano magkaisa, kung papaano magtulungan, at kung papaano planuhin ang ating mga hakbang bago sumugod sa isang matinding bakbakan. Matuto kung paano bantayan ang bawat galaw at kontrolin ang lakas sa laban. Dito rin ipinapakita ang suporta ng bawat kaibigan at kung papaano ipakita ang tunay na pagkakaibigan.

Sa laro, may mga pagkakataong natatalo ka, nadadapa, natatalisod at nasasaktan ngunit matuto tayong gamitin ang mag ito upang palakasin ang ating sarili at turuan narin ito kung papaano tanggapin ang bawat pagkatalo.

Bukod dun wala naman talagang panalo o talo sa totoong laro, dahil iisa pa rin ang ating hangarin kapag tayo ay tumapak na sa entablado nito.............ang maging masaya.

Hindi naiiba ang laro sa laro ng tunay na buhay, kailangan mong patibayin ang iyong mga tuhod at palakasin ang iyong katawan. Sa tunay na buhay, ibang laro ang sa ati'y haharap, laro na kung saan ang pamantayan ay kung papaano mo inabot ang iyong tagumpay. Kung sinungkit mo ba ito sa mabuting paraan o masama.

at sa laro ng tunay na buhay, iisang tao lamang ang huhusga sa iyong ipinakita,,,,,,,,

at ang tanging paraan niya lamang upang ika'y husgahan,,,,,

ay kung papaano mo ibinuhos ang iyong makaakya.

Lansangan

     Salamin ng reyalidad.....ganyan ko mailalarawan ang isang lansangan. Salamin ng kung saan makikita ang iba't ibang mukha ng pamumuhay. Lugar kung saan mababatid ang tama at mali. Pook na naglalaman ng mga totoong kaganapan sa isang komunidad. Higit sa lahat, nagsisilbing tahanan na kung saan natin mababakas ang mga pawis ng paghihirap at dugo ng pagsisikap.

                             

                               

Ang lansangan ay nagtataglay ng mga kwento at istorya na ating kapupulutan ng aral. Katatagpuan ng mga taong higit na karapat-dapat ipagmalaki at hangaan. Makikita ang payak pero masayang pamumuhay ng mga  nakatirang mamamayan. Piping saksi sa mga paghihirap ng ating mga kababayan. Ang lansangan din ang naging tagapakinig ng mga halakhak at tawanan ng mga bata, tagatala ng mga ngiti at tuwang nakaukit sa kanilang mga labi, at nagsilbing lugar ng ligaya at saya. Sa kabila ng ganitong kasayang pamumuhay ay di ko pa rin maikukubli ang mga tanong na nagpupumiglas sa aking isipan.

Kailan kaya darating ang panahong na ang bawat bata ay hindi na kakayod,,,



yung tipong mapagtutuunan nalang nila ng pansin ang kanilang pag-aaral.....

at mabigyan sila ng panahong makapaglaro ng malaya.....

Kailan kaya magkakaroon ng kaayusan sa lahat ng lansangan sa bansa...

Minsan naiisip ko, bakit kaya patuloy pa ring pinaglalaanan ng panahon ng mga tao ang kanilang mga bisyo sa kabila ng kahirapan ng buhay......

Kailan kaya matitikman ng bawat pilipino ang inaasam na ginhawa?

Ganyan ang mga tanong sa aking isipan na nauuhaw sa kasagutan,

nagtataka ako kung bakit tila kahit anung  pagsisikap ang gawin ng ating mga kababayan ay hindi pa rin sila makaalis sa kumunoy ng kahirapan.

Sana dumating ang panahon na masilay natin ang bawat lansangan ng may payak, simple ngunit masaganang pamumuhay........


Dumating sana ang isang taong makakapag-ahon kay Juan dela Cruz sa kumunoy na patuloy tayong hinihilang pababa.

 Magkaganon man,,,,

patuloy parin akong humahanga sa mga taong walang tigil sa nagsusumikap upang mabuhay ng malinis, marangal at may dignidad.

      Sana lang ay dumating ang panahong umusbong na ang mga butong itinanim na kanilang pinaghirapan.

Sa isang watawat na may kulay asul, pula, at dilaw,,


isa lamang ang lansangan sa nagsisilbing patunay ng totoong estado ng Pilipinas.



Isa lamang ang lansangan sa mga mukha ng kalagayan ng ating lipunan.


Hinihiling ko na sana,,,



ang lahat ng lansangan nakapaloob sa tatlong bituin sa bandila ng Pilipinas ay tuluyan ng LUMIWANAG.